Með tilkomu COVID-19 virðist vera neikvæður valþrýstingur sem vinnur gegn þeim sem geta verið erfðafræðilega eða á annan hátt (vegna lífsstíls, fylgisjúkdóma o.s.frv.) tilhneigingu til að fá alvarleg einkenni sem að lokum leiða til dauða. Meirihluti fólks er annað hvort óbreytt eða fær væg til miðlungsmikil einkenni og lifir af. Það eru innan við 5% íbúa sem eru í mikilli hættu á alvarlegum einkennum, lungnaskemmdum og dánartíðni í kjölfarið. Hvernig afbrigðin eru að þróast, sérstaklega hvernig það gerðist á Ítalíu í upphafi heimsfaraldurs og núverandi atburðir á Indlandi virðast benda til þess að íbúar sem eru tilhneigingu til að fá alvarleg einkenni eigi á hættu að útrýma. Þetta verður enn mikilvægara, sérstaklega í samhengi við hugsanlega óvirkni bóluefna sem nú eru fáanleg gegn síbreytilegum vírusum. Mun loksins koma fram íbúa sem verður náttúrulega ónæmur fyrir SARS-CoV 2 vírus?
Darwinkenningu um náttúruval og uppruni nýrra tegunda gegndi lykilhlutverki í uppruna nútímamannsins. Það var stöðugur neikvæður valþrýstingur, í villta náttúruheiminum sem við lifðum í, á þá einstaklinga sem voru óhæfir til að lifa af í nýju og breyttu umhverfi. Þeir sem höfðu æskilega viðeigandi eiginleika voru hylltir af náttúrunni og héldu áfram að lifa af og eignast. Þegar fram liðu stundir söfnuðust þessir viðeigandi eiginleikar saman í afkvæmum sem leiddu til stofns sem var verulega frábrugðinn þeim fyrri.
Hins vegar stöðvaðist þetta ferli þeirra hæfustu til að lifa af með vexti manna siðmenningu og iðnvæðingu. Velferðarstjórn og framfarir í læknavísindum gerðu það að verkum að fólk sem annars hefði ekki lifað af vegna neikvæðs valþrýstings gegn því, lifði af og eignaðist. Þetta leiddi næstum til hlés á náttúruvali meðal menn. Reyndar gæti það hafa leitt til þess að gervival var búið til meðal manna tegundir.
Með tilkomu COVID-19 virðist vera neikvæður valþrýstingur sem vinnur gegn þeim sem geta verið erfðafræðilega eða á annan hátt (vegna lífsstíls, fylgisjúkdóma o.s.frv.) tilhneigingu til að fá alvarleg einkenni sem að lokum leiða til dauða. Meirihluti fólks er annað hvort óbreytt eða fær væg til miðlungsmikil einkenni og lifir af. Það eru innan við 5% íbúa sem eru í mikilli hættu á alvarlegum einkennum, lungnaskemmdum og dánartíðni í kjölfarið. Hvernig afbrigðin eru að þróast, sérstaklega hvernig það gerðist á Ítalíu í upphafi heimsfaraldurs og núverandi atburðir á Indlandi virðast benda til þess að íbúar sem eru tilhneigingu til að fá alvarleg einkenni eigi á hættu að útrýma. Þetta verður enn mikilvægara, sérstaklega í samhengi við hugsanlega árangurslausa bóluefni sem nú eru fáanleg gegn síbreytilegum vírusum.
Svo virðist sem COVID-19 virðist hafa hafið náttúruval á ný meðal manna verur.
***